Hep yazmak istiyorum ama bi türlü fırsat olmuyor ve iki ay geçti yine yazmayalı, bu süre içerisinde Yaren çok ama değişti yani büyüdü. Akıllı kızım artık ne söylersek söyleyelim anlıyor. Konuşma çabası içerisinde bende söylediği anlamsız şeylere anlam yükleme çabasında aaa bunu söylüyor aaa şunu söylüyor diyorum. Daha dün ilk defa bak dedi. Başka neler mi söylüyor; tabiki anne :) , meme, mamma, beş, pis birde arka arkasına üç dört diyor heralde tam emin değilim ama üç dörte çok benziyor.
Bu aralar birde terlik merakımız var, bir hafta kadar önce benim terliklerimi giymeye çalışıyordu, giyemez derken giydi yürüyemez derken yürüdü. Bende kızımın minicik ayakları için minicik pembe terlikler aldım şimdi onları giyiyor ama aklı hala benim terliklerde bazen zorla ayağımdan çıkarttırıyor.
Yaramazlıklarda arttı tabi ,aslında yaramazlık demiyeyimde hareketlilik arttı. Hele bir aydır(annemler bizdeydi bu sürede) sabahları yatak odasıyla oturma odası arasında mekik dokuyordu resmen.Sabah sabah dışarı çıkmak istiyor ,terliklerini getirip uyuyan babasının üstüne bırakıyor. Babası demişken babasına her istediğini yaptırıyor, şurda iki ay öncesine kadar bana düşkün olan kız şimdi babası olduğu zaman ben umrunda değilim:(
Birde kendisini azarlayıp ters ters bakanlara şirinlik yapıyor yada mesela sen bunu yapma diyorsun bir dakika içinde sana sarılıyor, öpüyor yani seni kandırmaya çalışyor o minicik aklınca. tıpkı bugün anneme yaptıgı gibi; annem kahve fincanları ile oynamasına izin vermedi,bir baktım ananesinin kollarında öpücükler veriyor küçük hanım.
Aaaa yazmayı unutuyordum nerdeyse; benim minik prensesim yürüyor, gerçi terliklerde bahsedince anlaşılmıştır yürüdügü ama ayriyeten bahsetmek istedim. Üç haziranda başladı tek başına ayaklarının üzerinde durmaya ve hayata ilk adımını atmaya.
VE ömrün boyunca inşallah hep tek başına dimdik durursun ayaklarının üzerinde bebeğim, ama annen hep yanında olacak bunu unutma, seni seviyorum YAREN'İM
