ÖZÜR DİLERİM

Bugün çok güzel bir güne uyandık.Önce Yaren'in yataktaki şekli, sonra da bütün gün parkta güzel vakit geçirmesi yüzümde bir tebessüm yarattı hep. Fakat akşam olup da yatma vakti gelince olan oldu.
İki gündür ortalarda gözüme takılmayan, kızımın kıymetlisi, daha o doğmadan ona aldığım ilk hediye ilk oyuncak olan aslancığını istedi Yaren. Ama yok , oraya baktım yok, buraya baktım yok, yok işte yok. Düşündüm en son ne zaman gördüm diye, pazartesi günü pazara çıktığımızda görmüştüm elinde, hatta yere düşürdün aldım yerden ama sonrası yok.. Aslancıkta yok gitti, bir daha da geri geleceğini sanmıyorum.. Tamamen benim suçum niye izin verirsin pazara cıkarken almasına, ağladım üzüldüm ama yapacak bişey yok.
Sadece senden özür dileyebiliyorum
NE olur affet beniiii

Benim bebeklerim

Evet çok üzün süredir yazmıyorum ve pişmanım. Sizler büyüyorsunuz , hergün farklı şeyler yapıp, farklı şeyler söyleyip şaşırtıyorsunuz bizi. Bundan sonra elimden geldiğince yazmaya çalışacağım,
Bugünden başlayalım neler yaptığımızla ilgili.
Günlerdir beklenen kaka sabah sabah gelince günün güzel olacağı belli oldu. Şimdi ne alaka diyorsunuz dimi. Ali Yiğit Paşamız saymadım ama en az beş gündür kaka yapmıyordu, sonunda yaptıda kendide bizde rahatladık. Öğleden sonrada pazara gittik Yaren, Ali Yiğit, annem ve ben. Yaren'imi pazarın içindeki parka götürdük. Her halinden belliydi keyif aldığı bebeğimin. Hele evin önündeki çakma parktaki hali görülmeye değerdi. Önce kovalamaca oynadık sonra ben baloncuğu ile balonlar yaptım, Yaren'im de balonların peşinden koşturdu durdu. Kızımla beraber çok eğlendik, inşallah geçirdiğimiz bu güzel gün kızıma da iyi gelmiştir, çünkü bana çok iyi geldi. Bir de akşam yemeğin de hiç ısrar etmeden bir tabak lahana sarmasını hüpletti ya değmeyin keyfime.
Şimdi ise Yaren Hanım günün yorgunluğundan, Ali Yiğit Paşa ise kaka yapmanın rahatlığı ile mışıl mışıl uyuyor. Benim uykularım sizin olsun bebeklerim benim. İkinizi de çok seviyorum.