Lilypie Third Birthday tickers

Lilypie Third Birthday tickers

24 Nisan 2011 Pazar

Tarihe Not-1

Çekmeceleri açabilen kızım sonuda dolaplarıda açabiliyor. Tencereler yerlerde, patates soğan dışarda :))))

Çakma Ferber

Evet Yaren'i artık sallamıyorum, tam da beş gün oldu. Kolay oldumu olmadı, sallamaktan daha çok yoruluyorum ve daha çok vaktim gidiyor. Olsun kuzucuğum kendi kendine uyumaya alışsında ben razıyım. Aslında kendi kendine uyuyup uyumadığı bi muamma, bi bilene sormak lazım, benim eeeelerim olmasa uyumayacak , bu durumda bendeyanında olmasam uyumayacak. Şimdi kendi kendine uyuyor oluyormu? Olmuyor ben de farkındayım kendimi boşuna kandırmayayım. Ama ben şöyle bir yol izlemeye karar verdim; Birincisi Yaren yalnız kalmak istemiyor, öncelikle yalnız kalmayı öğretmem gerekiyor. O zamana kadarda yanında kalıp eeee eeeelemelere devam en azından bu süreçde sallanmayı unutacak.İkincisi sallanmayı tam anlamı ile unuttuğunda ferber tekrar denenecek.
Sallamayı bırakalı bugün beş gün oldu. Akşam uykuya geçişte problem yok, banyo yapıyor,mamasını yiyor, masal okunuyor, eee eeeler başlıyor ve uyuyor. Bu akşam rutinin dışına çıktık banyo, mama,  masal yoktu çünkü öğleden sonra uyumadığı için çok uykusu geldiğinden hemen eeelemeye başladım oda uyudu. Evet çok güzel akşam uykuya geçişlerimiz ama birde sabaha karşı uyanmalarımız olmasa. sebebini bi türlü çözemediğim bi durum. Aslında heralde emmek istiyor ama ben bunu kendime itiraf etmek istemiyorum.
Gündüz uykuya geçişimiz biraz daha zor. Uykusu geliyor, odasına götürüyorum eeeliyoorum uyumak istemiyor, yatağın içinde dolanıp duruyor, bende odadan çıkıp 3-5 dk arası yalnız bırakıyorum tabiki ağlıyor. sonra yanına girdiğim de hemen kendini yastığının yada battaniyesinin üstüne atıyor bende eeeliyorum ve uyuyor. Eşşek önce uyusunda şu ağlama faslı ortadan kalksa olmuyor dimi.
Ama başaracağız dimi bebeğim.(anne-kız aramızda halledeceğiz babadan destek görmeden:(  )

21 Nisan 2011 Perşembe

Muhterem Ferber

Evet bende Ferber'i deneyenlerdenim, özür dilerim kızım ama herşey senin için. Zor bir gündü,aynı zamanda da bol sulu..Yaren ağladı, ben ağladım, kayinvalidem ağladı ve nerdeyse kayınpederimde ağlayacaktı.
Dün akşam karar verdim bugün uygulayacağım diye çünkü Yaren Hanım iki üç gecedir uyku nedir bilmiyordu, uzun bir süredir araştırıyor araştırıyordum.Kitabın türkçesi olsa alıp okuyacaktım ama maalesef yok bir Allah'ın kuluda bu kadar yaygın olan bir yöntemin sahibinin kitabını zahmet edipde çevirmemiş. Allahtan tracy teyzemizin türkçesi var onu aldım okuyorum şuan. Bende internette deneyen annelerin deneyimleri okuyup ögrendim iyice, özellikle hayal annenin deneyimi beni teşfik etti. Hem ferber denediğinde kızının 16 aylık olması ve ayakta sallanması (bizim gibi) hemde kendilerinin doktor olması beni cesaretlendirdi.
Gerçekten zormuş... Akşam başlamayı düşünüyordum ama Yaren'in kahvaltıdan sonra uykusunun gelmesi, dün akşam uyumadığından çok uykusunun olması ve çok uykusunun olmasına rağmen 15 dk ayakta sallayıp da uyumayınca hemen şimdi başlıyorum dedim(aslında gece başlanması gerekiyormuş, gündüz uykusu için farklı bir yöntem varmış, hayal anne onu anlatmamış)
3 dk, 5 dk, 7 dk, 10 dk, 10 dk yok uyumuyor ağlıyor çığlıklar atıyor. Balkona çıkıyorum sesini duymayayım diye, fayda etmiyo sesi hep kulagımda.yağmur yayıyor hemde çok ama hep yarenin sesi sanki yanımda ağlıyor.Yatmıyor da ayakta bekliyor öğlece ben odaya girince atıyo kendini yatağa gel beni salla der gibi, yatırıyorum üstünü örtüyorum gözümün içine bakıyor ağlamıyor sakinleşiyor ama ben odadan çıkarken hemen ayakta başlıyor ağlamaya. Her odaya girişimde aynı davranış hemen kendisini battaniyesinin veya yastığının üstüne atıyor, kucağıma gelmek istemiyor, istese kollarını bana doğru uzatsa dayanamazdım heralde. En sonunda dayanamadım tabii, yoo sallayarak uyutmadım, yanında durup ninni söyledim ve 5 dk içinde uyudu. Olsun buda bir adım nede olsa sallamadan uyudu. mutfağa geçtim kayınvalidem bulaşıkları topluyordu bana baktı ve sütünmü akmış dedi bi baktım üstüme sağ göğsümden süt gelmiş ve üstümü ıslatmış ve koptuğum an.. Hıçkıra hıçkıya ağlıyorum, tutamıyorum kendimi içim sızlıyor hatta acıyor. şuan bunu yazarken bile ağlıyorum.
İkinci gündüz uykusunda da aynı yöntem 3 dk, 5 dk ve yanında ninni söylüyorum. ağlamalarla beraber 15 dk içinde uyuyor. bu arada ilk deneme tam bir saat sürdü 11 de başladım Yaren 12 de uyudu, tabikide bir saat boyunca ağlamadı, yanına girmelerim sakinleşmesi yanında kalıp ninni söylemem buna dahil.
Gelelim akşama, rutine bağlamak için banyosunu yaptırdım, mamasını yedirdim, odasının ışığını kapadım sadece masa lambası yanıyor, masal okudum. Masal bittikten sonra odadan çıkıp yine yalnız bırakacaktım. Ben masalı okurken biraz yatağının içinde dolandı sonra ayaga kalktı yatağının kenarından tutunup yatağın içinde gezindi arada bir kitabı elimden almaya çalıştı, ben masalı okurken kafamı onun kafasına dayadım hemencecik gülüverdi, ona oyun yaptğımı düşündü. bir iki kere aynı şeyi yaptım nasılda tatlı tatlı gülüyordu o an yanından çıkmamaya karar verdim, bu güler yüzü ağlatmak istemedim. Çok mutlu görünüyordu. Ninni söylemeye başladım uykusu vardı kendini yatağın içinde bi oraya bir buraya atıyordu, yavrum benim sallanmaya iyice alışmıştı ve sallanmak istiyordu ama ağlamıyordu. 20 dk ninni ve eeeelerimin sonunda uyudu minik meleğim ve şuan mışıl mışıl uyuyor. Benim uykularım senin olsun güzellik.

14 Nisan 2011 Perşembe

Koltuk

Evet kızımın bir ilki daha koltuktan tek başına inebiliyor. Düşmeden, yuvarlanmadan önce ellerini koyuyor sonra yana dogru kayıyor hafif hafif  ve ayaklar boşlukta ama korkmuyor hopp sonra yerde... Aferin kızıma ...
Bugün defalarca yaptı hoşunada gitti bayağı ama her defanın ardından alkışda istiyor o ayrı.. Bende her inmenin arkasından alkışlıyorum. Onu teşfik etmek için görünsede aslında mutluluktan alkışlıyorum içimden gele gele doya doya...
Üç dört gün önce arkadaşımı aramıştım, başka bir arkadaşın telefon numarasını almak için, numarayı bir kağıda yazdım ve kalemin bıraktın. sonra ne göreyim küçük kızım minicik elleriyle kalemi tutmuş karalıyor kağıdı. İlk kalem tutuşu ilk birşeyleri karalaması.. Şimdi o karalanan kağıt nerde mi, tabikide buzdolabının üstüne tutturuldu bile. Hep kıskanmıştın çocuklarının yaptıkları resimleri oraya buraya asanları, imrenmiştim. Çok güzel bir duygu mutfakta dolandıkça bebeğimin karaladığı kağıdı görüp onun yavaş yavaş büyüdüğünü farketmek.

11 Nisan 2011 Pazartesi

BİLMİYORUM...

Evet ne başlık koyacağımı bilmiyorum çünkü ne yazacağımıda bilmiyorum. Sadece yazmak istiyorum, tam bir ay olmuş yazmayalı ve bu bir ayda neler oldu neler. Mesela ve en önemlisi kızım Yaren'im bir yaşını doldurdu. Evet Yaren'nin doğum gününü, hazırlıklarımı, heyacanımı anlatayım.
Çok heycanlıydım, kafamda bir sürü planlar geziyordu, elimden geldiğince en güzelini yapmak istiyordum, bu bi ilkti kızımın ilk doğum günüydü,kendisi hernekadar farkında olmasada ilk partisiydi.  Öncelik tabiki pastaydı ve hiç tereddütsüz bir şeklinde olacakdı bundan emindim. Günlerce internetten bir şeklinde pasta fotograflarına baktım, notlar aldım, şurası böyle burası böyle olacak diye. Sipariş günü geldiğinde istediğim gibi yapamazlar korkusuyla pastanenin katoloğundaki bir şeklindeki pastayı sipariş verdim. Olsun yine de çok güzel olmuştu elinize sağlık böğürtlen pastanesi... Fakat sadece pastanın hiç fotografını çekmemişiz. İlerde kızıma göstermek, bak bu senin ilk pastan demek için. Allahtan bir kaç fotografta ve video kayıdında var.
İkinci kafama taktığım ise kapının süslenmesiydi. Pembe tül ve üstünde kocaman bir rakamı olacaktı.Günlerce koca bir rakamını aradım ve koca Antalya'da bulamadım. Sağolsun yaratıcı arkadaşım Özlem'in sayesinde simli mutlu yıllar 2011 yazısından 1 çıkarttık aldık ve onuda hallettik. Fakat bu kadar çok istediğim ve yaratıcılığımızı zorladığımız bu kapı süslemesinin fotoğrafı yok malesef. Artık iş başa düştü Yaren Hanım'a büyüdüğü zaman ballandıra ballandıra anlatacağım gerisi onun hayal gücüne kalmış  yada 2. doğum gününde hazırlarım belki o zaman çekerim fotoğrafını.
Ve süsler, salonu süsleyecektim ama neyle!!! Yine ara ara zorda olsa tam ümidimi kestiğim anda da olsa buldum istediğim gibi süsleri. Doğum günü cuma günüydü ve ben pazartesinden başladım salonu süslemeye heyecanla, mutlulukla, zaman zaman gözlerim dola dola...
Hazırlıklar böyleydi işte, doğum gününüde başka bir yazı da doğum günü başlığı altında yazarım artık, BİLMİYORUM... başlığı altında olmaz dimi yani :)))