Zaman o kadar çabuk geçiyor ve Yaren'im de o kadar çabuk büyüyor ve bende çok şey kaçırıyorum. Kaçırmamak içinde bu blogu düzenli tutmaya çalışacağım.
Bebeğim artık ne duyarsa tekrar edebiliyor tabikii canı isterse sen istediğin kadar Yaren şunu de bunu de desende kendi istemediği ve rüşvet vermediğin sürece mümkün değil.
uzunca bi süredirde iki kelimeyi birleştirebiliyordu; araba geldi,araba gitti,yağmur yağıyo gibi. Ama artık benim kızım cümleler kurmaya başladı, üç kelimeyi birleştirmeye geçti.
Birde küsmeyi öğrendi, istediği olmayınca paytak paytak yanından uzaklaşıp diğer odaya geçiyor yada yere yatıyor.her ne kadar bu özelliği hoşuma gitmesede çok tatlı oluyor bu hali.Bir de kızım ben evcilik oynuyorum. İlk oynadığımız gün gözlerim doldu(17.11.2011) Kızım büyüyor artık dedim her yeni bir şey yaptığını yada dediğini duydugum zaman ki gibi.
Artık yaptıklarını günü gününe, olmadı bi kaç gün farkla buraya yazmaya çalışacağım.
şimdi kızımla geçirdiğim güzel bi günden bahsedeyim. Pazar günü izinliyliydim, havada güzeldi aldım kızımı çarşıya çıktık işlerimi halledim Yaren'i parka götürecektim. Bankaya paramızı yatırdık,anneye pantolon aldık, Yaren'e iki kazak aldık, güllüğün altındaki çocuk parkına gitmeyi düşünüyordum ama fazla vaktimiz kalmayınca hemen güllüğün üstündeki havuzlu parka gittik çünkü oraya daha yakındık.İyiki oraya gitmişiz Yaren orda kendide küçücük bi köpecik buldu ve onunla bi güzel oynadı, elindeki mısırdan ona verdi, peşinden koştu durdu. Kızımın gerçekten mutlu olduğunu düşündüm.Ve böyle günleri daha çok tekrarlamaya karar verdim.
Şimdilik bu kadar kısa zamanda görüşmek üzere....ama gerçekten kısa süre sonra artık kararlıyım yazmaya.
